امیـلی در روسیــه

راستش را بگویم این زمستان از تمام زوایا یک زمستان تمام عیار بود! طوری که سرمایش تا مغز استخوان روحمان هم نفوذ کرد ... مچاله مان کرد و به گوشه‌‌‌ای پرتِمان کرد. و ما همان استخوان تَرَک خورده‌های گوشه گوشه‌های اتاقیم که چشممان به نور کم سویی ست که از پنجره می‌تابد... ماییم که دوست داریم از بین خبرهای راست و موثقی که می‌گوید اوضاع خیلی خراب است و خبرهای شُبهه داری که انگار اوضاع بَدَک نیست، آن خبرهای شُبهه دار را باور کنیم و هی اعداد و ارقام را مقایسه کنیم و بگوییم نه ... حالا آنقدر هم که می‌گویند بد نیست .. بگوییم درست می‌شود همه چیز و خدا را به تک تک بندگان نیکش قسم دهیم و آخر سر از شدت التماس خدا را به بزرگی و عزت و جلال خودش قسم دهیم و مثل بچه‌‌‌ای بگوییم : خدایا تو رو خدا !!

اول از همه سلام :) بابت اینهمه نبودن یک عدد نادمِ معذرت خواهَم ^^

اگه من همینجوری درسامو بخونم ، کنکور ارشد قبول بشم ، داستان نویسی رو جدی تر از هر وقتی دنبال کنم ، رو ترجمه‌هام کار کنم ، گیتار رو کامل یاد بگیرم ، ترس از آب رو بذارم کنار و شنا رو به طور حرفه‌‌‌ای آموزش ببینم ، میشم همون آدمی‌که همیشه توی ذهنم دنبالش بودم ؟ :)